ಡಾ. ಅಶೋಕ್. ಕೆ. ಆರ್.
‘ಅಡುಗೆ ಏನು ಮಾಡ್ಲಿ? ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಡ್ಯೂಟಿ ಇದೆ ನನಗೆ’
“ನನಗೇನೂ ತಿನ್ನೋ ಹಂಗೇ ಇಲ್ಲ. ಬೆಳಿಗ್ಗ ಹತ್ತಕ್ಕೆ ತಿಂಡಿ ತಿಂದಿದ್ದು. ದೋಸೆ ಕಾಲ್ ಸೂಪು ಕೈಮ ಗೊಜ್ಜು. ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕ ಮಾಡ್ಕೊ. ಇಲ್ಲ ಪಾರ್ಸಲ್ ತಂದುಬಿಡ್ಲಾ?”
‘ನೋಡ್ದಾ! ನನಗೂ ಎರಡು ಕೈಮ ಉಂಡೆ ತಂದಿದ್ರೆ ಬೇಡ ಅಂತಿದ್ನಾ?! ನನ್ನೊಬ್ಬಳಿಗೇ ಇನ್ನೇನು ಪಾರ್ಸಲ್ ತರ್ತೀರಾ ಬಿಡಿ. ಫ್ರಿಜ್ಜಲ್ಲಿ ಚಪಾತಿ ಹಿಟ್ಟಿರಬೇಕು. ಎರಡು ಚಪಾತಿ ಹಾಕ್ಕೋತೀನಿ. ನಿಮಗೂ ಹಾಕಿಡ್ಲಾ?’
“ಎರಡು ಹಾಕಿಡು. ಹಂಗೇ ಮೊಟ್ಟೆಯಿದ್ರೆ ಎರಡು ಆಮ್ಲೆಟ್ ಮಾಡು”
‘ಎರಡು ಸಲ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಚಪಾತಿ ಎರಡು ಮೊಟ್ಟೇನಾ?’ ನಗುತ್ತಾ ಕೇಳಿದೆ. ಅವರೂ ನಕ್ಕರು.
ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಡ್ಯೂಟಿಗೆ ಹೊರಟಾಗ ರಾಜಿ ಮಲಗೇ ಇದ್ದರು. ಏಳಿಸುವ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬಾಗಿಲು ಲಾಕ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಟೆ. ಕಾರು ಓಡಿಸುತ್ತಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟರೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತೆಳ್ಳನೆಯ ನೀರಿನ ಪರದೆ. ಸೆಕ್ಸ್ ಮಾಡುವಾಗ ರಾಜೀವನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗರನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಬೇಸರ, ಮುಜುಗರ, ಖುಷಿ, ದ್ವಂದ್ವದ ಮಿಶ್ರಭಾವವಗಳನ್ನು ಸ್ಪುರಿಸಿತು. ರಾಜೀವ್ ಅಷ್ಟೊಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಉತ್ಸುಕತೆಯಿಂದ ಸೆಕ್ಸ್ ಮಾಡೋದೇ ಅಪರೂಪ. ಇಂಥ ಅಪರೂಪದ ದಿನದಲ್ಲಿ ಸಾಗರನನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟೆನಲ್ಲಾ? ಇದು ಸರಿಯಾ? ರಾಜಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ಕಟತೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಸಾಗರನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು ಕೂಡ ತಪ್ಪೇ ಅಲ್ಲವಾ? ಗಂಡನ ಜೊತೆ ಸಮಾಗಮದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬೇರೊಬ್ಬ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ಇದೇ ಮೊದಲು. ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿ ಕೂಡ ಪುರೋಷತ್ತಮ ಒಮ್ಮೆಯೂ ನೆನಪಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಇವತ್ಯಾಕೆ ಈ ರೀತಿ ಆಗಿಹೋಯಿತು ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮುಜುಗರ. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಾಗರನ ನೆನಪಾಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಒಂದರೆ ಕ್ಷಣವಾದರ ಖುಷಿಯಾಗದೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಸರಿಯಾ? ಆತನ ನೆನಪಾಗಿದ್ದಾದರೂ ಯಾಕೆ? ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಮೂಡುವ ಮೊದಲು ಕಾರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬಳಿ ಬಂದಿತ್ತ. ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ರೋಗಿಗಳೆಡೆಗೆ ಗಮನ ಹರಿಸಿದೆ. ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೊಂದಲಗೊಳ್ಳದಿರಲೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೋ ಏನೋ ಅಂದು ವಿಪರೀತ ರೋಗಿಗಳು. ‘ಏನ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ?’ ಎಂದು ಸಾಗರನಿಗೊಂದು ಮೆಸೇಜು ಕಳಿಸಲೂ ಪುರುಸೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ಎಂಟು ಘಂಟೆಗೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಕಾರು ಹತ್ತಿದೊಡನೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಕಾರಿನೊಳಗೆಲ್ಲ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿ ರೊಳ್ಳೆ ತೆಗೆದು ಗಬ್ಬೆಬ್ಬಿಸಿದವು.
ಒಂದೊಂದೇ ಎಪಿಸೋಡು ಹುಡುಕುಡುಕಿ ಓದೋಕೆ ಬೇಸರವಾ? ಪೂರ್ತಿ ಇ - ಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ.
ಒಂದೊಂದೇ ಎಪಿಸೋಡು ಹುಡುಕುಡುಕಿ ಓದೋಕೆ ಬೇಸರವಾ? ಪೂರ್ತಿ ಇ - ಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ.
