ರೈಲು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಯುವತಿಯೊಬ್ಬಳ ಮಗು ಕಳ್ಳತನವಾಗ್ತದೆ. ಮಗು ಕದ್ದು ಓಡುತ್ತಿದ್ದವಳು ಅದೇ ತಾನೇ ರೈಲಿನಿಂದ ಇಳಿದ ಯುವಕನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಆ ಯುವಕನ ಮೇಲೇ ಮೊದಲ ಅನುಮಾನ. ಕೊನೆಗೆ ಆ ಯುವಕ ಕಳ್ಳತನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಮಗು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಯುವತಿ, ಸಾಕ್ಷೀದಾರ ಯುವಕ, ಯುವಕನನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬಂದ ಅವನಣ್ಣ ಕೂಡ ಇಷ್ಟವಿದ್ದೊ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆಯೋ ಮಗುವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ನಕಲಿ ವಾಟ್ಸಪ್ ಮೆಸೇಜುಗಳು ತಂದೊಡ್ಡುವ ಸಂಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ತೋರಿಸಿದೆ. ಈ ಹಿಂದೆ ಮಲಯಾಳಂನಲ್ಲಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಕುಡಿದು ಮಲಗಿರೋ ಚೆಂದ ನೋಡಿ ಅಂತ 'ತಮಾಷೆಯ' ವೀಡಿಯೋ ಮಾಡಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿದು ಬಿಟ್ಟು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನವೇ ಅಲ್ಲೋಕಲ್ಲೋಲವಾದ ಚಿತ್ರವೊಂದು ಬಂದಿತ್ತು. ಆ ಚಿತ್ರ ನೋಡಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿತ್ತು. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ನಿಜವೋ ಸುಳ್ಳೋ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸದೆ ಫಾರ್ವರ್ಡ್ ಮಾಡಿಬಿಡುವುದು ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಅಪಾಯ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದಲ್ವ? ನಾವೇ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಫಾರ್ವರ್ಡ್ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತೀವಲ್ಲ ಅಂತ ಯೋಚನೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಆ ಸಿನಿಮಾದ ಹತ್ತು ಪಟ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಚಿತ್ರ ಹಿಂದಿಯ ಸ್ಟೋಲನ್. ನಕಲಿ ಮೆಸೇಜುಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸಮೂಹ ಸನ್ನಿ ಕಾನೂನೊಂದಿದೆ, ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಂದಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಜನರಿಗೆ ಮರೆಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ; ವದಂತಿಯೊಂದು ಕೊಲ್ಲುವವರೆಗೂ ಬಡಿಯುವ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಬಡಿಯಲು ತೊಡಗುವ ಹಲವರಿಗೆ ವದಂತಿಯ ಕಾರಣವೂ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲವೇನೋ?!?
ಒಂದಷ್ಟು ವರುಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಈ ರೀತಿಯ ಸಿನಿಮಾ ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸುತ್ತಿತ್ತೋ ಏನೋ. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ದೂರದೂರದೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಘಟನೆಗಳು ಇಲ್ಲೇ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಎಡವಿಬಿದ್ದರೆ ಸಿಗುವ ಊರುಗಳಲ್ಲೇ ನಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದೆ. ವದಂತಿಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಹತ್ಯೆಗಳಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ. ಮಾಬ್ ಮೆಂಟಾಲಿಟಿ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತ ನಾವು ಯಾವುದನ್ನು 'ನಾಗರೀಕತೆ' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆಯೋ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜ ಹಿಂದುವರೆಯುತ್ತಿದೆ...
ಸಮೂಹ ಸನ್ನಿ ಸಹಜವಾಗುತ್ತಿರುವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಹೋಗುತ್ತೀದ್ದೇವಾ?
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ